Mijn zus Joke heeft de oude cello van mijn vader laten opknappen en een ereplaats gegeven in haar woonkamer. Deze cello was het enige wat mijn vader bezat toen hij in 1933 naar Nederland kwam om in Leiden Indisch Recht en Indologie te gaan studeren. Papa is er altijd op blijven musiceren totdat op latere leeftijd reumatische aanvallen het spelen onmogelijk maakten. Er zal nooit meer een noot op gespeeld kunnen worden, maar van binnen hoor ik papa nog altijd oefenen op zijn meest geliefde stuk.
