Op dagen als deze denk ik aan mijn vader
Een mager, uitgemergeld man, gevangen in het jappenkamp
Ik denk aan hem, genoemd met ere in het krijgsverslag
Waarin het koninkrijk van de verloren strijd gewaagde
Ik denk aan wat hij nooit verteld heeft, en alle anekdoten
Die met een humor hij verhaalde over wat hij had beleefd
En als klein jongetje heb ik de ontbering nooit begrepen
En nooit heeft hij verteld hoe hij aan zijn littekens kwam
Op dagen als deze denk ik nog altijd aan mijn vader
Hoe goed hij voor ons heeft gezorgd en alle liefde heeft gegeven
Hoe hij opnieuw een succes gemaakt heeft van zijn leven
En hoe hij trots was op zijn Officier Nassau totdat
De Koningin demonstreren tegen Tenno Haika verbood
Op dagen als deze denk ik met liefde aan mijn vader
En aan mijn onbezorgde jeugd, het land niet meer het onze
Maar waar ik onder tropenzon geboren ben
En aan het land dat mij nu allochtoon noemt
Hoewel ik beter deze taal beheers dan alle autochtonen
Op dagen als deze, denk ik weer aan mijn vader,
Nu achtentwintig jaren dood, en aan zijn laatste jaar
De herinneringen, jarenlang verdrongen achter werk, plicht en gezin
Kwamen weer boven toen Alzheimer de schotten sloopte
En hij het allemaal opnieuw beleefde.
Op dagen als deze, denk ik aan mijn vader.
